نتایج پروژه دوم _ POWER BI
در این نمودار میزان مبتلایان به بیماری و میزان مرگومیر ناشی از Covid-19 و تاثیر اقدامات دولتها را در طی دوره همهگیری نشان میدهد.
شاخص سختگیری، اقدامات دولت را برای جلوگیری از شیوع بیشتر بیماری در میان جامعه نشان میدهد.
این طور که از نمودار پیداست این شاخص در کوتاه مدت، مقدار مبتلایان را و در بلند مدت، میزان مرگومیر را دردنیاکاهش میدهد.
به طور مثال این شاخص در بیشتر کشورهای اروپایی تأثیر خود را گذاشته است و اگر مدتی این سختگیری کاهش پیدا کند، میزان مبتلایان به طور فرایندهای بیشتر میشود و هنگامیکه این شاخص به طور جدی در جامعه اجرا شده، میزان مبتلایان هم کمتر شده است. اما در کشورهای آفریقایی این میزان از تأثیر کمتر دیده میشود که میتواند عوامل مختلفی داشته باشد.
نمودار دایرهای زیر، مبتلایان به بیماری را در طی ۴ دورهی قبل واکسیناسیون، تا یک سال پس از واکیسناسیون، از یک تا دو سال پس از واکسیناسیون و مبتلایانِ را پس از دو سال از واکسیناسیون را در چهار قسمت تقسیم کرده است.
اطلاعات مهمی که از این تحلیل بدست آمدهاست نشان میدهد که میزان مبتلایان معمولا بعد دو سال از واکسیناسیون به طور فزایندهای کاهش یافتهاست. به طوریکه تا یک سال پس از واکسیناسیون سراسری، تعداد مبتلایان تفاوتی نکردهاست و شاید فقط بتوان گفت که واکسیناسیون توانستهاست که شیب صعودی مبتلایان را کند کرده باشد.
این دیتا برای اکثر کشورهایی که واکسیناسیون سراسری و موثری داشتهاند صادق است.
پس میتوان نتیجه گرفت که واکسیناسیون توانستهاست در کوتاهمدت، از شدت سیر صعودی عفونت بکاهد و در بلندمدت، باعث شود که که مبتلایان با گذر زمان کمتر شوند.
این نمودار سعی دارد تا نشان دهد میانگین سنی مرگ و میرهای ناشی از کرونا در کشورهای مختلف چگونه است.
میانگین سنی تمام قربانیان Covid-19 تقریبا ۳۰ سال است. پراکندگی میانگین سنی موارد مرگومیر هم اطراف ۳۰ سال و کمی بالاتر از ۳۰ سال است.
در کشور آمریکا که بیشترین آمار مرگومیر را دارد، این میانگین ۳۸.۳ است که نشان میدهد در آمریکا، افراد مسنتر، بیشتر از بقیه افراد در معرض بیماری و فوت ناشی از این بیماری قرار دارند.
این عدد برای بقیه کشورهای درگیر با کرونا که آمار فوتی زیادی دارند مانند برزیل، هند، روسیه، مکزیک و بریتانیا برابر با ۳۳.۵، ۲۸.۲، ۳۹.۶، ۲۹.۳ و ۴۰.۸ است.
در کشورهای آسیای شرق این اعداد اختلاف زیادی با میانگین جهانی دارند. به طور مثال در چین ۳۸.۷، در کره جنوبی ۴۳.۴ و در ژاپن ۴۸.۲ است که نشان از میانگین سنی بسیار بالای موارد مرگومیر دارد.
این اعداد در غرب آسیا پایینتر از میانگین جهانی قرار دارد. در پاکستان ۲۳.۵، در عراق ۲۰ و در افغانستان ۱۸.۶ است که چنین آماری، زنگ خطر را به طور جدی برای این کشورها به صدا در میآورد زیرا جمعیت جوان کشور در حال کاهش هستند.
جدولی جامع و کامل که تاثیر نرخ مرگ ناشی از بیماریهای قلبی، نرخ شیوع دیابت و میزان افراد سیگاری زن و مرد را بر میزان امید به زندگی مردمان کشورهای مختلف نشان میدهد.
این جدول حرفهای زیادی برای گفتن دارد و عوامل متعددی را بر تشدید مرگومیر ناشی از کرونا ارزیابی میکند. نمیتوان به طور قاطع حرفی را بیان کرد اما تا حدودی میتوان متوجه بعضی از نکات بدستآمده شد.
به طور مثال کشور اندونزی که در آسیا بعد از هند بیشترین میزان مرگومیر را دارد، بیشترین میزان مردهای سیگاری را داراست یا ایران که سومین کشور است، نسبت به جمعیت خود در میان رتبههای بالای شاخصهای مختلف قرار ندارد اما نکته مهم این است که ایران در تمام فاکتورهای ذکرشده، آمار پایینی ندارد.
به کمک تجزیه و تحلیل تختهای بیمارستانی و ICU و میزان بیماران بستری شده، میتوان کشورهایی را که با کمبود تختهای بیمارستانی رو به رو هستند را نشان میدهد.
اکثر کشورها با کمبود تخت بیمارستانی مواجه نیستند و میتوانند از حداکثر ظرفیت نیروی خود بهره ببرند. منتها بعضی از کشورها به طور جدی با مشکل کمبود تخت بیمارستانی و ICU مواجه هستند به گونهای که تعداد بیماران بستری شده آنها در دوره کرونا افزایش قابل ملاحظهای داشتهاست.
کشورهای فرانسه، آمریکا، کانادا، انگلیس، ایتالیا، اسپانیا، لهستان و آفریقای جنوبی با چنین مشکلی دست و پنجه نرم میکنند و باید برای رفع آن چارهای بیندیشند. این کشورها در دوره پاندمی و خصوصا در دوره اوج بیماری، با معضل کمبود ظرفیت مراقبتهای بهداشتی روبهرو هستند و به تعداد زیادی از بیماران سرویسدهی داده نمیشود.
کشورهای ژاپن و مالزی هم از آن دسته کشورهایی هستند که تختهای بیمارستانی آنها همیشه مشغول است و نیروی درمان همیشه در حال کار هستند.
این نمودار میزان مبتلایان، میزان مرگومیر و میزان واکسیناسیون را در چهار دوره زمانی مختلف بیان میکند.
هر کدام از این نمودارهای دایرهای، دیتایی در اختیار ما میگذارند که میتوانیم با ارتباط میان آنها به نتایج مفیدی برسیم.
به صورت جهانی، نیمی از مبتلایان به کرونا در سال دوم پس از شروع بهکار واکسیناسیون، شناسایی شدند و بعد از آن شروع به ریزش کردند. اما اوج میزان مرگومیر در اولین سال پس از واکیسناسیون اتفاق افتاد و پس از آن کم و کمتر شد. تقریبا ۶۲ درصد واکیسناسیون در سال اول و ۳۳ درصد آن در سال دوم اتفاق افتاد.
پس میتوان همان صحبتی را که در قسمت ۱.۲ انجام داد را دقیقتر، در این بخش عنوان کرد.
در کوتاهمدت و به مرور زمان، مبتلایان به کرونا کمتر میشود اما تأثیری در موارد مرگومیر ندارد ولی در سال دوم پس از واکسیناسیون علاوه بر مبتلایان، موارد مرگومیر نیز شیب نزولی به خود میگیرد.
نرخ واکسیناسیون در کشورهایی با نرخ درآمد پایین و نرخ درآمد بالا نشان داده شدهاست.
نموداری ساده که کشورهای مختلف را براساس شاخص فقر به دو بخش کمدرآمد و پردرآمد_درآمدِ متوسط تقسیم کردهاست. کشورهایی با شاخص فقر کمتر از ۱۰ در میان کشورهایی با وضع اقتصادی مناسب قرار دارند و کشورهایی با شاخص کمتر از ۱۰ در زمره کشورهایی با شرایط اقتصادی نامناسب قرار میگیرند.
میانگین موارد کرونا در کشورهای فقیرتر ۱۲۰۰۰ تا مورد در هفته و در کشورهای پولدارتر ۴۵۰۰ مورد در هفته است.
در این بخش میزان شاخص سختگیری دولت با تغییرات مبتلایان به Covid-19 نشان داده شدهاست
این قسمت هم همانند قسمت ۱.۱ میخواهد به بررسی واکنش و سختگیری دولتها و ارتباط آن با معیارهای کرونا بپردازد. شاید بتوان مهمترین نکتهای را که از این قسمت بدستآمده است را به پیک دوم کرونا ارتباط داد. بهگونهای که در اکثر کشورهای جهان اول پس از اینکه شاخص سختگیری کاهش پیدا میکند، میزان مبتلایان و موارد Covid-19 به طور چشمگیری افزایش مییابد(حتی پس از واکسیناسیون سراسری) و از این نتیجه، میزان اهمیت واکنش و سختگیری دولت در دوره همهگیری نمایان میشود. کاهش و افزایش این شاخص در کشورهای جهان سوم هم تاثیر خود را میگذارد اما این تأثیر کمتر به چشم میآید.
تاثیر همهگیری کرونا در اقتصاد و شاخصهای اقتصادی نمایش داده شده است.
واضح و مبرهن است که پاندمی کرونا، تا چه میزان بر کسبوکارها و مشاغل و به تبع آن بر اقتصاد کلان کشورها تاثیری شگرف داشتهاست. معمولا این تاثیر، در کشورهای پیشرفته دنیا نمود بیشتری دارد و این کشورها را دچار چالشهای نگرانکنندهتری میکند که زمان زیادی میبرد تا به روال سابق برگردد.